Rasulullah A.S. Efendimiz, ramazanın son on gününü sürekli olarak camide geçirirdi. İbadet niyeti ile bir miktar zamanı bu şekilde camide geçirmeye “itikaf” deniliyor. Efendimiz A.S. itikaf süresince mescidde yatar-kalkar, yemeğini orada yer ve zorunlu ihtiyaçlar dışında oradan çıkmazdı. Şöyle buyururdu:
“Ramazanın son on gününü camide geçiren kişi, iki hac ve iki umre yapmış gibi olur.” (Beyhakî)
İtikafa giren kimsenin fazileti hakkında ise şöyle söylerdi:
“İtikafa giren kişi, bütün günahlardan uzak kalır ve bütün iyilikleri yapan bir kişiye verilen sevap kadar da sevap kazanır” (İbn-i Mace)
Görüldüğü gibi itikaf, çok faziletli ve övülen bir ibadet. Buna rağmen muhtaç bir müminin ihtiyacını karşılamanın daha üstün bir vazife olduğu bildiriliyor. Peygamberimizin amcasının oğlu Abdullah b. Abbas R.A. şu hadis-i şerifi naklediyor:
“Kim bir kardeşinin ihtiyacına koşar ve onu giderirse, yirmi yıl itikaf yapmaktan daha hayırlı bir iş yapmış olur (Şu da bilinsin ki) her kim sırf Allah rızası için camide bir gün itikaf yaparsa, Allah bu kişi ile cehennem arasına üç hendek koyar Bu da Doğu ile Batı arasındaki mesafeden daha uzaktır” (Teberanî, Beyhakî, Hakim)
Muhtaç mümine yardımın yanı sıra itikafın müthiş faziletini anlatan bu hadis-i şeriften sonra, merak edilen bir konuya değinelim: Hanımlar itikafa girebilir mi?
Evet, hanımlar da itikaf yapabilir. Evlerinde namaz kıldıkları bir odada veya odanın bir bölümünde ibadet niyeti ile kalabilirler.
İtikaf esnasında her türlü ibadet yapılabildiği gibi kitap okuma, sohbet etme gibi faaliyetlerde bulunmak mümkün. Ramazanın son on gününü camide geçirmeye zaman bulamayan müminler, fırsat buldukları ölçüde -bir saat, bir gece, bir gün, üç gün gibi- itikafa girebilirler.
Müekked sünnet olan itikaf ibadetinin genellikle unutulduğu şu dönemde az bir süre dahi olsa yapılması, büyük kazançlara sebep olacaktır. Çünkü unutulmuş veya terkedilmiş bir sünneti tekrar yaşamaya başlamak, yüz şehit sevabına denk tutulmuştur.
Nice güzel bayramlara
Hz. Peygamber A.S. zamanında, Medine’de bayram kutlamaları geniş bir alan olan Musallâ’da bayram namazı kılınarak başlardı. Erkekler, kadınlar, çocuklar, genç-yaşlı herkesin orada toplanmasını bizzat Efendimiz A.S. isterdi. Erkekler önde, çocuklar ortada, hanımlar arkada bayram namazı kılınır, bir mazereti olup namaz kılamayanlar da kenarda bu coşkuyu seyreder, dualara katılırdı. (Buharî)
Herkesin katılımı ile kılınan bayram namazı sonrasında bayram kutlamaları başlardı. Bu kutlamalarda, kılıç-kalkan oyununa benzer çeşitli oyunlar oynandığını sağlam kaynaklarımız haber veriyor. Evlerde tefler çalınır, coşkulu kahramanlık şarkıları söylenirdi. (Buharî, Müslim)
Biz ne yapmalıyız? Ramazanın rahmet ikliminde yumuşayan kalplerimizi akrabalarımıza, komşularımıza ve insanımıza açmaktan mahrum kalmamalıyız. Bayram sevincini hep birlikte yaşamalıyız.
Bu bayram, Rabbimiz’den bize güzel bir armağan. Ziyaretleşelim, tebrikleşelim, izzet-ikramlarda bulunalım, çeşitli eğlenceler yaparak küçük-büyük herkesle sevinci ve coşkuyu paylaşalım.
Bütün bunları, helal ölçüleri koruyarak yapmamız elbette mümkün. Biliyorsunuz, mahrem-namahrem ilişkilere dikkat etmek, yemede-içmede ve eğlenmede haramlardan uzak durmak mümine yakışan davranışlar.
Hayırlı bayramlar…
Bütün yıl oruçlu olmak
Senenin bütün günlerini saniye saniye ibadet ile geçirebilmek mümkün mü? Bunun ne kadar zor olduğunu söylemeye gerek bile yok. Ama ramazan orucunu tutmuş olanlar için bunun kolay bir yolu var. Müjde Hz. Peygamber A.S. Efendimizin dilinden:
“Kim Ramazan orucunu tutar ve (peşinden gelen) Şevval ayından altı gün bu orucuna eklerse, bütün bir yılı oruçla geçirmiş gibi olur” (Müslim, Tirmizî, Ebu Davud)
Evet, ramazan bayramından sonraki otuz gün içinde altı gün oruç tutan bir müslüman, yılın tamamında oruç tutmuş gibi sevap alır. Yılın tamamını oruçlu geçirmiş olmak da, hiç şüphesiz sürekli ibadet halinde bulunmak demektir.
Kaynak : Semerkand Dergisi | Aralık 2000